وجود کیسه هوا روی بدنه بیرونی ماشین در Cari4
کیسه هوا یا ایربگ، یک سیستم امنیتی توسعه یافته و امروزی میباشد که امروزه در بخش اعظمی از خودروها تحت عنوان یکی از قسمت های اساسی و ضروری وجود دارد. در‌صورتی‌که خودرو هنگام جنبش با خودروی دیگر یا این که جسمی عکس العمل نماید در کسری از ثانیه کیسه هوا مالامال گردیده و به صورت یک بالش قابل انعطاف مابین سرنشین و بدنه خودرو قرار میگیرد و بنابراین بازدارنده واکنش مشقت بار سرنشینان با اجزای داخلی و جراحت دیدگی آنان میگردد. از دهه سال 60، یعنی بعد از این که کمپانی خودروسازی مرسدس بنز، خودروهای کلاس S جدید خویش را تحت عنوان یکی‌از اولین خودروهای مجهز به کیسه هوا روانه بازار کرد که استانداردهای ایمنی موسسات بلند مرتبه خودروسازی در سطح جهان با تغییر و تحول و تحولات قابل توجهی مواجه شد و براین اساس طراحان، تعبیه کیسه هوا در خودروهای نو را تحت عنوان یکی‌از لازمات صنعت خودرو و یک استاندارد گزینه اعتنا قرار دادند. گرچه نصب کیسه هوا در بخش فرمان یا این که داشبورد خودرو در بالا تنها به راننده محصور میشد که البته بعد از مدتی طراحان تصمیم گرفتند به مراد محافظت ایمنی دیگر سرنشینان خودرو در بخش های دیگر از ردیف های میانی و عقبی تا کمربند ایمنی هم فضایی را برای نصب کیسه هوا در نظر بگیرند.
کیسه های هوا، از سقف تا بدنه خودروها
کیسه های هوا معمولا در قسمت فرمان، داشبورد، درها یا این که قسمت پشتی صندلی ها که به حسگر مجهز میباشد نصب میگردد. کمپانی خودروسازی آمریکایی TRW که در حوزه پباده سازی و ایجاد کرد خودروهای آیرودینامیکی فعالیت دارد در یک طرح ابتکاری تصمیم گرفته و کیسه هوایی را برای خودروهای جدیدش پباده سازی نماید که در بخش سقف خودرو تعبیه می گردد. در‌این خودرو ها در حین تصادف یا این که عکس العمل خودرو با هر سطحی، کیسه هوا فورا از بخش سقف خودرو گشوده گردیده و تحت عنوان یک سپر محافظتی برای کلیه سرنشینان خودرو فعالیت می نماید.
زمانی که کیسه هوا در سقف خودرو قرار میگیرد، بعداز بازشدن به فرمان، داشبورد و ردیف های خودرو هیچ آسیبی نمی رساند و مایحتاج وجود ندارد صاحب و مالک خودرو هزینه سنگینی را بابت تعمیر و نصب کیسه هوای نو پرداخت نماید. به نظر می‌رسد کاربردی شدن کیسه هوای سقفی در خودروها قادر است نقش مهمی در پباده سازی فضای داخلی آن‌ها داشته باشد و بخش اعظمی از محدودیت هایی را که طراحان خودرو درحال حاضر با آن مواجه می باشند از بین بردارد، البته یکی از جدیدترین ابتکارات در موضوع پباده سازی کیسه هوای خودرو، مبادرت کمپانی خودروسازی ولوو برای نگهداری از جان عابران پیاده، دوچرخه سوارها و کاهش پیامدهای ناشی از عکس العمل بدنه خودرو با خودروهای دیگر یا این که سطح های متفاوت میباشد. این مجموعه خودروسازی قصد دارد در تمامی خودروهای تولیدی جدیدی که از هفت سال آینده به بازار عرضه می نماید، کیسه هوای خارجی نصب نماید که هنگام تصادف در قبال جراحت های احتمالی به عابران پیاده، موتورسوارها، دوچرخه سوارها و حتی سرنشینان خودرو تحت عنوان یک سپر محافظتی کار می نماید. شیوه کارایی کیسه هوای خارجی این خودروها بر طبق ابزار ردیابی میباشد. این سیستم به راداری مجهز میباشد که در قسمت شیشه جلو نصب می گردد.
روی آینه های کناری این خودرو دوربینی نصب گردیده که در‌صورتی‌که مانعی در حال نزدیک شدن به خودرو باشد، از روش پیام صوتی به راننده هشدار داده میشود. چنانچه راننده در حین مطلوب از خویش واکنشی نشانه نداده و خودرو را متوقف نکند، فورا ترمز خودرو به صورت اتومات فعال گردیده و در صورتیکه مسافت خودرو تا عابر پیاده بسیار نادر باشد، حسگرهایی که روی سپر خودرو نصب گردیده از خویش برخورد نشان داده و کیسه هوای خارجی از قربت پنجره جلوی خودرو آغاز به باز شدن کرده و تماما گشوده می گردد. هنگامی کیسه هوای خارجی تماما گشوده میگردد قادر است فضایی متساوی یک سوم پنجره جلوی خودرو و ردیف های جلویی خودرو را پوشش دهد. در شرایطی‌که این روزها اکثری از تصادفات رانندگی ناشی از حواس پرتی رانندگان و استفاده از موبایل در هنگام رانندگی میباشد، مجهز بودن خودروها به سیستم های ایمنی توسعه یافته تر، امتیازی تبارک به حساب آورده می شود. کیسه های هوایی که از بخش های کناری بدنه بیرونی خودرو بیرون می گردد نهایی ابتکار عمل امنیتی خودروهایی میباشد که تا هفت سال آینده روانه بازار خودرو می گردد.
کیسه هوا، جایگزین کمربند ایمنی وجود ندارد.
قبل از ورود کیسه هوا به صنعت خودرو، کمربند ایمنی صرفا وسیله ای بود که از آن برای ضمانت ایمنی سرنشینان خودرو به کارگیری میشد. به کارگیری از کمربند ایمنی با وجود ساختار ساده ای که دارااست، میتواند نقش بسیار مهمی در نجات جان سرنشینان خودرو هنگام تصادفات اعمال نماید. ایده استفاده از یک بالش قابل انعطاف هنگام واکنش، اولین بار در مبارزه جهانی دوم و برای هواپیماهای جنگی مطرح شد و حدود 30 سال پیش، یعنی اوایل دهه سال 60 برای اولین بار ظبه کارگیری از کیسه ها یا این که به عبارتی ایربگ در پباده سازی و تشکیل داد اتومبیل ها آیتم اعتنا قرار گرفت.
تحلیل های آماری نشان می‌دهد، وجود کیسه هوا در اتومبیل ها میتواند مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی را تا 30 درصد کم کند. از سال 1377 وجود کیسه هوا در هر دو بخش راننده و سرنشین جلوی خودرو در ایالات متحده آمریکا اجباری شد. در کشور ایران هم قرار بود طبق مصوبه پیشین هیات دولت، از اول سال 1392، نصب یک کیسه هوا و از اول تیر نصب دو کیسه هوا در خودروهای سواری ساخت داخلی اجباری گردد، ولی متاسفانه به انگیزه مشکلاتی که طی 1 سال قبلی صنعت خودروسازی مملکت با آن مواجه بود، اجرای استاندارد کیسه هوا با یکسال تعویق به سال آینده موکول شد.
خیلی ها تصور می نمایند کیسه هوا جایگزین کمربند ایمنی میباشد. این که حقیقتا کیسه هوا قادر است جانشین کمربند ایمنی خودرو باشد یا این که نه، موضوعی میباشد که اشخاص متفاوت در رابطه آن نظرها متفاوتی دارا هستند. شاید کیسه هوای هوشمند که قادر است شخص بالغ را از کودکی که روی صندلی خودرو نشسته، تشخیص دهد و برای طفل خطری نداشته باشد یا این که مجهز بودن خودروها به کیسه هوای فرعی که طرفین سرنشینان خودرو قرار میگیرد یا این که کیسه هوایی که در هنگام واژگون شدن خودرو ایمنی سرنشینان را ضمانت نماید ازجمله فناوری هایی باشد که مجهز شدن سیستم کیسه هوای خودرو به آن بتواند ایمنی سرنشینان خودرو را به نحوی تامین نماید که دیگر به استفاده از کمربند ایمنی در خودرو نیازی نباشد. کیسه های هوا که امروزه یکی از بزرگترین تجهیزات خودروها به حساب می آید و هنوز هم پژوهش ها برای ارتقاء تلاش و به کارگیری خوب از آن ها ادامه دارد، تا به امروز توانسته جان هزاران نفر را از خطر مرگ نجات دهد.
کیسه هوا چه‌طور عمل می نماید؟
هر کیسه هوا از سه بخش اساسی تشکیل می گردد. خود کیسه هوا یکی از این قسمت هاست که معمولا از پارچه ای نازک و مدل از متاع الیاف پلی آمید تولید می گردد. این کیسه می بایست بتواند تحت عنوان یک سپر محافظتی کار نماید و خطر پارگی نداشته باشد. هر سیرتکامل نقصی هرچند ناچیز و جزئی که در همت کیسه هوا وجود داشته باشد، قادر است سلامت سرنشینان خودرو را به خطر اندازد. قسمت دیگر، حسگری میباشد که در زمان نیاز فرمانی بر اساس باد شدن کیسه هوا صادر می نماید. در صورتیکه خودرو هنگام حرکت با نیرویی متساوی واکنش با یک دیوار آجری با سرعت 16 تا 24 کیلومتر در ساعت مواجه خواهد شد، سنسورها فورا کیسه هوا را فعال می نمایند. در واقعیت داده های مرتبط با شتاب و مولفه های فیزیکی دیگر از روش این حسگر اخذ میگردد و در‌حالتی که تصادفی در هنگام وقوع باشد، سیستم فعال کننده کیسه هوا آغاز به فعالیت دارد. سیستم فعال کننده قسمت دیگری میباشد که داده های دریافتی از حسگر را به کیسه هوا منتقل می نماید. سیستم تغذیه کننده کیسه هوا مشابه به سوخت جامدی میباشد که در موشک های فضایی اولین شتاب مورد نیاز را ساخت و ساز می نماید.
در‌این سیستم تری نیترید سدیم با نیترات پتاسیم برخورد نشانه داده، گاز نیتروژن لازم برای مالامال کردن کیسه هوا تولید میشود. با نفوذ گاز نیتروژن به درون کیسه هوا، این کیسه با سرعتی بیش تر از 300کیلومتر در ساعت از محلی که در آن جاسازی گردیده، بیرون می گردد و فورا در مقطع مجال کوتاهی گازی که کیسه هوا را لبریز کرده از رخنه های ریزی که در بدنه کیسه وجود دارد بیرون میشود. تمامی این پروسه تنها در کسری از ثانیه رخداد می افتد. سازندگان کیسه هوا با غرض انعطاف پذیری بیشتر و لغزنده بودن کیسه هوا در محلی که در آنجا تعبیه میشود، از مواد پودری به کارگیری می نمایند که هنگام بیرون شدن کیسه هوا این مواد پودری نیز به کمک آن بیرون میگردد. این پودر از جنس آرد ذرت، آرد برنج یا این که پودر تالک میباشد و خطری ندارد ولی بایستی دقت داشت همین کیسه های هوا که می‌توانند در تصادفات راهکاری برای نجات سرنشنیان خودرو باشد برای خردسال ها زیر 12سال بسیار خطرناک می باشد. زمانی که سرنشین در مسافت 30تا 35 سانتی متری از داشبورد باشد این خطر به مراتب کمتر میباشد و ایمن ترین جا برای بچه های زسر 12سال صندلی عقب خودرو است.
فروشگاه اینترنتی لوازم یدکی و قطعات خودرو Cari4